Манглайидан мушт еган… орият
Юзлаб чақирим йўл босиб, пойтахтда яшовчи кенжа фарзандини кўришга келган Чориқул чўпон шу куннинг ўзидаёқ яна ортга – Сурхонга қайтди. Фақат қайтишда шаҳри азимдаги каттакон даргоҳлардан бирида ишловчи ўша кенжатойнинг уч нафар боласини ҳам олдига солиб қайтди… –Ҳой отаси, ўзи ҳозиргина келдикку, қилиғингиз қурсин, бир-икки кун нафас ростлаб олайлик, –дея ўтинган кампири Рўзигул момо бир оғиз гапирдию, балога қолди. Чўрткесар, сертажанг оқсоқол столга чунонам мушт туширдики, шўрлик гапирганига ҳам минг пушаймон бўлди.
