Давлат арбоблари, дунё тан олган сиёсатшунослар ва таниқли экспертлар Марказий Осиёнинг тубдан янгиланаётганини, ниҳоятда қисқа бир даврда минтақа ўзига хос ва ўзаро боғлиқ манфаатларга эга яхлит ҳудудга айланиб бораётганини эътироф этишяпти. Бу бежиз эмас, албатта.
Гўё кеча эди, деярли алоқалар узилган, ҳамкорлик ва қўшничилик аломатлари қоғозлардагина қолган минтақа давлатлари ўртасида ечимини кутаётган минг битта муаммоли масала бўлса-да, бу ҳақда ҳатто оғиз очиш ҳам деярли имконсиз кўринар эди.
Етти-саккиз йил аввал дунёнинг айрим нуқталарида куч бирламчи, манфаат бирламчи деган қарашлар авж олган бир пайтда Ўзбекистонда ўзига ислоҳотларга старт берилганини бир эслайлик. Кўп ўтмай ушбу ўзгаришлар минтақа давлатларини ҳам янгиланишлар муқаррарлигига ундади, дейиш мумкин.
Ўшанда миллатимиз етакчиси биз учун энг устувор масала минтақа давлатлари билан дўстона алоқаларнинг барқарорлиги, деган эди. Кўп ўтмай, минтақага ўзаро ишонч, биродарлик туйғулари яна қайтди.
Куни кеча Хўжандда минтақадаги барча миллат ва элатларнинг тинчлиги, фаровонлиги ҳамда тараққиётига хизмат қиладиган тарихий воқеа содир бўлгани ҳам ўшанда қабул қилинган қарорлар, ўзаро мулоқотлар ва шу йўсиндаги саъй-ҳаракатлар ҳосиласидир:
Ўзбекистон, Тожикистон ва Қирғизистоннинг мустақил ривожланиш тарихида биринчи марта уч мамлакат давлат чегараларининг туташ нуқтаси тўғрисидаги шартнома имзоланди. Халқаро кузатувчилару, зийрак экспертлар бу ҳужжатни “бир асрлик муаммо”га ечим берган тарихий ҳужжат деб атамоқдалар.
Ҳақиқат шундаки, Ўзбекистон етакчиси таъкидлаганидек, ушбу натижага якдиллик, келажак олдидаги масъулиятни чуқур ҳис этган ҳолда ўзаро ишонч ва очиқ мулоқотларга таянган ҳолда эришилди.
Хулоса ўрнида айтиш мумкин: ер шарининг қаеридадир ўзаро зиддиятлар, ҳарбий тўқнашувлар кучаяётган, қурбонлар берилаётган бир пайтда Марказий Осиё аҳоли фаровонлигини янада яхшилаш, ҳудудни ривожланган минтақага айлантириш учун реал имконият пайдо бўлди.
Бу эса, шубҳасиз, Ўзбекистон раҳбарининг сиёсий иродаси билан бошланган тарихий жараёнлар силсиласидир.
Гўё кеча эди, деярли алоқалар узилган, ҳамкорлик ва қўшничилик аломатлари қоғозлардагина қолган минтақа давлатлари ўртасида ечимини кутаётган минг битта муаммоли масала бўлса-да, бу ҳақда ҳатто оғиз очиш ҳам деярли имконсиз кўринар эди.
Етти-саккиз йил аввал дунёнинг айрим нуқталарида куч бирламчи, манфаат бирламчи деган қарашлар авж олган бир пайтда Ўзбекистонда ўзига ислоҳотларга старт берилганини бир эслайлик. Кўп ўтмай ушбу ўзгаришлар минтақа давлатларини ҳам янгиланишлар муқаррарлигига ундади, дейиш мумкин.
Ўшанда миллатимиз етакчиси биз учун энг устувор масала минтақа давлатлари билан дўстона алоқаларнинг барқарорлиги, деган эди. Кўп ўтмай, минтақага ўзаро ишонч, биродарлик туйғулари яна қайтди.
Куни кеча Хўжандда минтақадаги барча миллат ва элатларнинг тинчлиги, фаровонлиги ҳамда тараққиётига хизмат қиладиган тарихий воқеа содир бўлгани ҳам ўшанда қабул қилинган қарорлар, ўзаро мулоқотлар ва шу йўсиндаги саъй-ҳаракатлар ҳосиласидир:
Ўзбекистон, Тожикистон ва Қирғизистоннинг мустақил ривожланиш тарихида биринчи марта уч мамлакат давлат чегараларининг туташ нуқтаси тўғрисидаги шартнома имзоланди. Халқаро кузатувчилару, зийрак экспертлар бу ҳужжатни “бир асрлик муаммо”га ечим берган тарихий ҳужжат деб атамоқдалар.
Ҳақиқат шундаки, Ўзбекистон етакчиси таъкидлаганидек, ушбу натижага якдиллик, келажак олдидаги масъулиятни чуқур ҳис этган ҳолда ўзаро ишонч ва очиқ мулоқотларга таянган ҳолда эришилди.
Хулоса ўрнида айтиш мумкин: ер шарининг қаеридадир ўзаро зиддиятлар, ҳарбий тўқнашувлар кучаяётган, қурбонлар берилаётган бир пайтда Марказий Осиё аҳоли фаровонлигини янада яхшилаш, ҳудудни ривожланган минтақага айлантириш учун реал имконият пайдо бўлди.
Бу эса, шубҳасиз, Ўзбекистон раҳбарининг сиёсий иродаси билан бошланган тарихий жараёнлар силсиласидир.
